ΣΥΝΕΚ: ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ (ΕΕΚ)

 ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ  ΚΙΝΗΣΕΙΣ

10/01/24

 

ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ (ΕΕΚ)

 

 

Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού και του υπουργού Παιδείας για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση και το νομοσχέδιο που δόθηκε στη διαβούλευση, αποτελούν ένα ακόμη βήμα προς την εμπορευματοποίησή και την υπαγωγή τους στις ανάγκες της τοπικής αγοράς και των επιχειρήσεων. Αποτελούν συνέχεια της πολιτικής που χάραξε η ΝΔ με το νόμο 4763 του 2020 για την ΕΕΚ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι αλλαγές στα πρότυπα ΕΠΑΛ που έγιναν με το νόμο αυτό, βαθαίνουν και επεκτείνονται σε όλα τα ΕΠΑΛ (ευελιξία στις ειδικότητες που παρέχουν αλλά και στα προγράμματα σπουδών με παρέμβαση σε αυτά από την τοπική αγορά, αντικατάσταση σχολικού προγράμματος από απλήρωτη μαθητεία ανηλίκων κ.ά.), ενώ συνεχίζεται η επιμονή του ΥΠΑΙΘ στις ΕΣΚ,  δομές πρόωρης κατάρτισης και ανήλικης μαθητείας μετά το γυμνάσιο, που όμως δεν επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα η ύπαρξή τους τα 4 χρόνια ύπαρξης της σχετικής νομοθεσίας.

Δίχως λοιπόν εκπαιδευτικό όραμα, χωρίς κοινωνικό αποτύπωμα, οι αλλαγές που προτείνονται από το νομοσχέδιο. Αλλαγές που όμως τορπιλίζουν και την  εργασιακή ασφάλεια των εκπαιδευτικών, αλλά και των εκπαιδευομένων. Ένα νομοσχέδιο που δεν λαμβάνει υπόψη τις γενικότερες ανάγκες της ελληνικής οικονομίας και ευρύτερα της κοινωνίας. Η αναγκαία σύνδεση της εκπαίδευσης με την κοινωνία και την εργασία μετατρέπεται σε υποταγή της εκπαίδευσης στις βραχυπρόθεσμες ανάγκες των επιχειρήσεων με σκοπό τα άμεσα και βραχυπρόθεσμα οφέλη, χωρίς σύνδεση με μια μακροπρόθεσμη αναπτυξιακή στρατηγική σε όφελος της πλειοψηφίας του λαού και της χώρας μας.

 

Με το νομοσχέδιο μεταξύ των άλλων:

 

1.       Δημιουργούνται τα Κέντρα Ε.Ε.Κ. (τα περίφημα «campus» των υπουργικών εξαγγελιών) σε 60 περιπτώσεις, για να εποπτεύσουν ακόμα πολύ τα ΕΠΑΛ (και τα ΙΕΚ) στη λογική της τοπικής αγοράς. Δεν πρόκειται για δημιουργία νέων δομών, αλλά για δημιουργία συνθηκών management σε ήδη υφιστάμενες δομές ΕΕΚ (όπου συνυπάρχουν στο ίδιο συγκρότημα μαζί ΕΠΑΛ, ΙΕΚ και Εργαστηριακά Κέντρα). Αφορά 97 ΕΠΑΛ (πρωινά και εσπερινά.) δηλ. περίπου το ¼ των σχολικών δομών δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης. Με το νέο αυτό «θεσμό», η κυβέρνηση στοχεύει στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των εκπαιδευτικών υπηρεσιών της ΕΕΚ και την πρόσδεση τους στα συμφέροντα της αγοράς, καθώς το νέο σχήμα πρόκειται να «διευκολύνει» τη χρηματοδοτική ροή από ιδιώτες και το αγοραίο management. Στα σχολεία και σχολές των ΚΕΕΚ σύμφωνα με το νσχ «δύναται να παρέχονται ειδικότητες που επικεντρώνονται στις οικονομικές δραστηριότητες συγκεκριμένης περιοχής της επικράτειας, με στόχο την ανάδειξη των ιδιαίτερων αναγκών που σχετίζονται με αυτές» (στο αρ.13 του νσχ,  με προσθήκη άρ.40^Δ στον ν.4763/20).

2.       Στα Κ.Ε.Ε.Κ. θεσμοθετείται η θέση  οργανωτικού/ης συντονιστή/στριας (manager), με έξτρα αμοιβή από ευρωπαϊκά κονδύλια, που μπορεί να μην είναι εκπαιδευτικός αλλά οποιοσδήποτε υπάλληλος του δημοσίου, στο πρότυπο που ήδη θεσμοθετήθηκε για τα ΙΕΚ από το ν. 4763/20. O/H manager θα ελέγχει πλήρως τη λειτουργία και των ΕΠΑΛ, αφού όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το νσχ  στο αρ.13 (με προσθήκη άρ.40^Θ στον ν.4763/20), μεταξύ των άλλων: «επιβλέπει την εφαρμογή της πολιτικής και την υλοποίηση του τριετούς στρατηγικού σχεδίου ΕΕΚ,  της ετήσιας στοχοθεσίας του Κ.Ε.Ε.Κ., μεριμνά για την ορθή εφαρμογή των αποφάσεων των οργάνων διοίκησης,  εισηγείται επί θεμάτων σχετικών με την οργάνωση, τη λειτουργία και τον συντονισμό των δράσεων, καταρτίζει σχέδια δημοσιότητας και προβολής, εισηγείται μέτρα για την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας του Κέντρου, υποβάλλει την ετήσια έκθεση πεπραγμένων, υποβάλλει προς έγκριση προγράμματα σπουδών στο Ι.Ε.Π.»

3.       Θεσμοθετείται  το ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ των ΚΕΕΚ ως όργανο διοίκησής του και στο οποίο συμμετέχουν, εκτός των διευθυντών/ντριων των σχολικών μονάδων και των σχολών, εκπρόσωπος του δήμου και εκπρόσωποι των τοπικών επιμελητηρίων. Εδώ να επισημάνουμε πως δεν προβλέπεται πως θα διαμορφώνεται η πλειοψηφία του συμβούλιου αυτού, δηλ. θα μπορούσε όταν οι εκπρόσωποι των επιμελητηρίων της περιοχής είναι περισσότεροι από τους/τις διευθυντές/ντριες, η πλειοψηφία να ανήκει στην τοπική αγορά δηλ. στους ιδιώτες.

4.       Τα εποπτικά συμβούλια των ΚΕΕΚ, θα καθορίζουν τις  ειδικότητες που θα  λειτουργούν σε ΕΠΑΛ και ΙΕΚ, δηλ. θα προτείνουν ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες της αγοράς τη λειτουργία αλλά και την κατάργηση ειδικοτήτων που ήδη λειτουργούν. Συγκεκριμένα το νσχ προβλέπεται (στο αρ.13 του νσχ,  με προσθήκη άρ.40^Δ στον ν.4763/20)) ότι «Στις εκπαιδευτικές δομές που εντάσσονται σε Κέντρα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Κ.Ε.Ε.Κ.) παρέχονται και λειτουργούν ειδικότητες που προτείνονται από το Συμβούλιο του Κ.Ε.Ε.Κ. στο οικείο Συμβούλιο Σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά Εργασίας (Σ.Σ.Π.Α.Ε.), το οποίο οφείλει να συμπεριλάβει τις προτάσεις του Συμβουλίου στην εισήγησή του προς το Κεντρικό Συμβούλιο Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (Κ.Σ.Ε.Ε.Κ.). Ανάλογα με τις ανάγκες που καταγράφονται από το Συμβούλιο του Κ.Ε.Ε.Κ., αυτό εισηγείται στο οικείο Σ.Σ.Π.Α.Ε. την κατάργηση ειδικότητας/τομέα ανά επίπεδο προσόντων)».

5.       Θεσμοθετείται ο πλήρης αποκλεισμός των εκλεγμένων εκπροσώπων των εκπαιδευτικών στα διάφορα όργανα και επιτροπές. Είναι βέβαια αξιοπερίεργο πως ούτε με αυτό το νσχ θεσμοθετείται  σε κανένα επίπεδο, κεντρικό ή περιφερειακό, η συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα ΕΠΑΛ (εκπρόσωποι ΟΛΜΕ – ΕΛΜΕ), αλλά ούτε και των εργαζομένων στο δημόσιο (ΑΔΕΔΥ) στα περιφερειακά συμβούλια. Υπάρχουν μόνο εκπρόσωποι από τη  ΓΣΕΕ. Δηλαδή αυτοί που εργάζονται στο πεδίο, αυτοί που σηκώνουν το βάρος της υλοποίηση της εκπαιδευτικής πολιτικής δεν χρειάζεται να έχουν γνώμη κατά το Υπουργείο παιδείας, μόνο για να υλοποιηθούν πολιτικές τους θέλει!

6.       Τα εποπτικά συμβούλια των ΚΕΕΚ επίσης θα έχουν λόγο στα προγράμματα σπουδών και θα χαράζουν το σχεδιασμό της εκπαιδευτικής λειτουργίας των επιμέρους δομών με υποταγή τους στις ανάγκες της τοπικής αγοράς (στοχοθεσία, στρατηγική σε τοπικό επίπεδο, ετήσια έκθεση πεπραγμένων, συλλογή χορηγιών από ιδιώτες, σύναψη προγραμματικών συμβάσεων με εργοδότες κ.ά.) (στο αρ.13 του νσχ,  με προσθήκη άρ.40^Ζ στον ν.4763/20)

7.       Συγχωνεύονται αυτοδίκαια, δηλαδή με την ψήφιση του νόμου, όλα τα ΕΠΑΛ που συστεγάζονται στην ίδια βάρδια στο ίδιο κτιριακό συγκρότημα. Υπολογίζεται ότι γύρω στα 40 ΕΠΑΛ θα συγχωνευτούν, με όλες τις αρνητικές επιπτώσεις για τους/τις μαθητές/-τριες (δημιουργία γιγάντιων σχολείων ως προς το μαθητικό τους δυναμικό) αλλά και τους/τις εκπαιδευτικούς (απώλεια οργανικών θέσεων από συγχωνεύσεις σχολείων και συνεχής εργασιακή ανασφάλεια από πιθανές επικείμενες καταργήσεις και ειδικοτήτων κλπ). Οι συγχωνεύσεις αυτές θα οδηγήσουν σε πολυπληθή τμήματα ειδικά στα μαθήματα ειδικότητας με προφανείς μαθησιακές συνέπειες ενώ ο υπερπληθυσμός στα σχολεία θα επιφέρει ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της σχολικής βίας, όπως επισημαίνουν και οι διεθνείς οργανισμοί. (Αρ.19 του νσχ: «Για τα συστεγαζόμενα ΕΠΑ.Λ., επιτρέπεται να λειτουργεί ένα (1) μόνο ΕΠΑ.Λ. στον ίδιο κύκλο λειτουργίας. Αν λειτουργούν ταυτόχρονα περισσότερα ΕΠΑ.Λ. σύμφωνα με το πρώτο εδάφιο, αυτά συγχωνεύονται…»).

8.       Με το άρ 23 του νσχ θεσμοθετείται στα ΕΠΑΛ και τα Π.ΕΠΑΛ για τους μαθητές και τις μαθήτριες της Γ΄ τάξης, πρακτική άσκηση σε επιχειρήσεις της περιοχής, με αντικατάσταση του σχολικού εργαστηριακού προγράμματος, 22 μέρες χωρίς αμοιβή και ασφάλιση, (ασφάλιση μόνο για ατύχημα), γεγονός που θα επαναφέρει και την ανήλικη, απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία.

9.       Για μεγαλύτερη υποταγή του εκπαιδευτικού σκοπού των ΕΠΑΛ, (τα οποία υπενθυμίζουμε ότι αποτελούν δομή δευτεροβάθμιας επαγγελματικής εκπαίδευσης και όχι κατάρτισης),  στις τοπικές ανάγκες των επιχειρήσεων, καθιερώνονται τα ειδικά μαθήματα με τοπικό οικονομικό χαρακτήρα. Άρ. 23 νσχ: «Τα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑ.Λ.) δύνανται να συνεργάζονται με επιχειρήσεις του δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα και να εφαρμόζουν νέες εκπαιδευτικές μεθόδους με καινοτόμες προσεγγίσεις διδασκαλίας και πρακτικής άσκησης. Η Κεντρική Επιστημονική Επιτροπή (Κ.Ε.Ε.) προτείνει στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (Ι.Ε.Π.) τις απαραίτητες διαφοροποιήσεις στα εγκεκριμένα προγράμματα σπουδών των ΕΠΑ.Λ., όπως και ειδικά μαθήματα, εφόσον έχουν ιδιαίτερο οικονομικό αναπτυξιακό χαρακτήρα για την περιοχή, όπως τεκμηριώνεται με γνώμη των οικείων Συμβουλίων Σύνδεσης με την Παραγωγή και την Αγορά Εργασίας (Σ.Σ.Π.Α.Ε.)».

10.   Περιθωριοποείται ο σύλλογος διδασκόντων/ουσών στην πλειοψηφία των ΕΠΑΛ που δεν εντάσσονται στα ΚΕΕΚ. Σε αυτά, δημιουργείται ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ με τον/την διευθυντή/-τρια, υποδιευθυντές/-τριες (οι οποίοι/ες αυξάνονται), και τους/τις τομεάρχες/ισσες (οι οποίοι/ες θεσμοθετούνται στα ΕΠΑΛ αλλά καταργούνται από τα ΕΚ), που αποτελεί όργανο διοίκησης τους σχολείου. Σύμφωνα με το άρ. 21 του νσχ , με τη θεσμοθέτηση αυτής της επιτροπής, αφαιρούνται βασικές αρμοδιότητες από το σύλλογο διδασκόντων/ουσών, δίνοντας ένα ακόμα χτύπημα στη δημοκρατική λειτουργία των σχολείων. Υποβάλλει εισηγήσεις δράσεων, εισηγείται  κατάργηση, προσθήκη και επανακαθορισμό ειδικοτήτων κ.λπ. Ακόμα και η ανάθεση εργασιών στους εκπαιδευτικούς στο σχολείο, γίνεται από την επιτροπή αυτή και όχι από σύλλογο διδασκόντων. Θυμίζουμε ότι με το μοντέλο διοίκησης στα ΙΕΚ που θεσμοθετήθηκε με το νόμο του 2020, έχει ήδη καταργηθεί ο σύλλογος διδασκόντων/ουσών. Προφανώς όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση επιθυμεί την ουσιαστική μετατροπή των ΕΠΑΛ σε σχολή κατάρτισης, εκτός από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και στο διοικητικό μοντέλο. Σε μία περίοδο που η επαγγελματική εξουθένωση των εκπαιδευτικών έχει αυξηθεί ραγδαία και ήδη παρουσιάζεται το φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης» (Big Quit), το ΥΠΑΙΘΑ αυξάνει ακόμα περισσότερο τη γραφειοκρατία, ειδικά για τους/τις διευθυντές/ντριες, σε βάρος του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου.

11.   Καταργούνται οι τομεάρχες/ισσες στα ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ (είτε είναι συστεγαζόμενα με ΕΠΑΛ είτε όχι) παραγνωρίζοντας τα προβλήματα διαχείρισης και εποπτείας του πανάκριβου εξοπλισμού τους, τήρησης των όρων ασφάλειας των μαθητών/-τριών αλλά και τις δυσλειτουργίες που ανακύπτουν, όταν σε αυτά εξασκούνται μαθητές/τριες από περισσότερα σχολεία και ΙΕΚ.

12.   Προωθείται ο προσανατολισμός των ευρωπαϊκών κονδυλίων (ΕΣΠΑ-ΤΑ)   σε αμοιβές προσώπων (επιδόματα συντονιστών ΚΕΕΚ, αμοιβές σε νέες δομές όπως τα ΓΕΑΣ σε ΚΕΕΚ ή σε ΙΕΚ, καθιερώνονται αμοιβές των μελών περιφερειακών επιτροπών ΣΣΠΑΕ κ.λπ.) και όχι στον αναγκαίο εξοπλισμό, το απαραίτητο διδακτικό υλικό ή την υποστήριξη του εκπαιδευτικού έργου.

13.   Αναφορικά με τα IEK, χωρίς να λύνεται κανένα από τα χρόνια προβλήματά τους, όπως η έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης και οι συνθήκες των κτιριακών υποδομών, εξαγγέλλεται απλώς τη μετονομασία τους σε ανώτερες σχολές. Προφανώς για να «γλυκάνει» τον μεγάλο αποκλεισμό, μέσω της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, πάνω από 20.000 αποφοίτων λυκείων κάθε χρόνο από τα Πανεπιστήμια. Ανέξοδη και αδιέξοδη πολιτική.

14.    Οι εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας στην παρουσίαση του νσχ για "διαρκή αξιολόγηση και ανατροφοδότηση των σχολών από το σύνολο των ομάδων εμπλεκομένων τελικών χρηστών των παρεχόμενων υπηρεσιών", σε συνδυασμό με την "ορθολογική κατανομή εκπαιδευτικού προσωπικού, αξιολόγηση έργου όλων των συντελεστών της ΕΕΚ", αλλά και οι σχετικές προβλέψεις του νσχ (σε συνδυασμό με το προηγούμενο νόμο 4763/20) για καθιέρωση συστήματος διοίκησης ποιότητας στα Π.ΕΠΑΛ «που αναφέρεται: α) στο πλαίσιο παροχής εκπαίδευσης και κατάρτισης, β) στις εισροές, που περιλαμβάνουν το διδακτικό υλικό, τα προγράμματα και τους εκπαιδευτικούς, γ) στις διαδικασίες, που περιλαμβάνουν τις διδακτικές μεθόδους και την εφαρμογή τους, καθώς και δ) στις εκροές, που αφορούν στα μαθησιακά αποτελέσματα», μαζί με τις προωθούμενες συγχωνεύσεις σχολείων και καταργήσεις ειδικοτήτων από αυτό το νσχ, μας υπενθυμίζουν τις τραυματικές εμπειρίες που έζησε η επαγγελματική εκπαίδευση το 2013, με την "μεταρρυθμιστική" παρουσία του σημερινού πρωθυπουργού  στο Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης το 2013-15 και τις διαθεσιμότητες-απολύσεις 2.500 εκπαιδευτικών των ΕΠΑΛ.

15.   Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό επίσης, πως καμία αναφορά δεν γίνεται στις εξαγγελίες του υπουργού Παιδείας αλλά και στις διατάξεις νσχ, ή στα συνοδευτικά κείμενα της δημόσιας παρουσίασής του, για την συγγραφή των νέων προγραμμάτων σπουδών και των νέων βιβλίων και εργαστηριακών οδηγών στα ΕΠΑΛ που είχαν ξεκινήσει το 2017 με πρόγραμμα ΕΣΠΑ 10 εκ. Δηλαδή,  7 χρόνια μετά κανείς δεν νοιώθει την ανάγκη, τόσο από την πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΙΘ όσο από τη διοίκηση του ΙΕΠ να ενημερώσει την εκπαιδευτική κοινότητα, για το τι έχει γίνει με τα προγράμματα και τα βιβλία των ΕΠΑΛ. Να θυμίσουμε εδώ πως τα ΕΠΑΛ λειτουργούν με βιβλία που γράφτηκαν για τα ΤΕΕ το 2000(!!). Αυτός είναι ο εκσυγχρονισμός στην επαγγελματική εκπαίδευση, που κατά τα άλλα διακηρύσσει το Υπουργείο Παιδείας.

16.   Με προσθήκη στο αρ 6 του ν.4186/13 αλλοιώνεται πλήρως ο εκπαιδευτικός σκοπός των Επαγγελματικών Λυκείων, αφού προβλέπεται  στο αρ. 18 του νσχ η προσθήκη στους σκοπούς: «ουσιαστική συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων στο σχεδιασμό τους», «η ενίσχυση του βαθμού αυτονομίας των μονάδων επαγγελματικής εκπαίδευσης,  με ενεργό ρόλο των εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας», η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών από τις τοπικές επιχειρήσεις καθώς και η «εναρμόνιση τομέων και ειδικοτήτων» τους με τις τοπικές ανάγκες των επιχειρήσεων. 

17.   Τέλος, φαίνεται ότι πια εγκαταλείπεται οριστικά, αφού τα προηγούμενα χρόνια υπονομεύτηκε συνειδητά όσο εφαρμόστηκε (οι σχετικές προσλήψεις τη φετινή χρονιά έγιναν τον Νοέμβρη!), το εμβληματικό πρόγραμμα που εφαρμόστηκε τα προηγούμενα χρόνια στο σύνολο των  ΕΠΑΛ, το πρόγραμμα ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ στα ΕΠΑΛ (ΜΝΑΕ) που αναδείκνυε τον σημαντικό κοινωνικό ρόλο των Επαγγελματικών Λυκείων και των εκπαιδευτικών τους, προάγοντας την ενίσχυση, τη συμμετοχή και τη δημιουργικότητα των μαθητών/-τριών.

 

Συμπερασματικά, η κυβέρνηση οδηγεί την ΕΕΚ ολοένα και περισσότερο στην εμπορευματοποίηση, υποτάσσοντας το σύστημα της δημόσιας ΕΕΚ στις πρόσκαιρες ανάγκες της τοπικής αγοράς και των επιχειρήσεων, απομακρύνοντάς το από τις πραγματικές ανάγκες της εθνικής οικονομίας αλλά και γενικότερα της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, εντείνεται η κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων με ΕΠΑΛ τριών ταχυτήτων (Π.ΕΠΑΛ, ΕΠΑΛ των ΚΕΕΚ  και ΕΠΑΛ) με διοικητικές και εκπαιδευτικές διαφοροποιήσεις, αναιρώντας τον ενιαίο χαρακτήρα της εκπαίδευσης.

Οι ρυθμίσεις αυτές δεν είναι καινούριες, έχουν δοκιμαστεί στο παρελθόν. Το 1977 με τον νόμο 576 είχαν θεσμοθετηθεί ξανά τα «campus» (τότε Κ.Ε.Τ.Ε.). Παρά την απόλυτη αποτυχία του ν.576/1977 η κυβέρνηση επαναφέρει αυτές τις παρωχημένες ρυθμίσεις, παρουσιάζοντάς τις ως «καινοτομίες». Η απέχθεια της Νέας Δημοκρατίας για την επαγγελματική εκπαίδευση είναι διαχρονική και επιζήμια για μαθητές/τριες και εκπαιδευτικούς. Η μόνιμη προσπάθεια της ΝΔ για εμπορευματοποίηση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, για αποσύνδεσή της από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μετατροπή της σε κατάρτιση ξεκίνησε πριν δεκαετίες και αποκαλύφθηκε πλήρως το 2013, όταν ο Κ. Μητσοτάκης, ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, έθεσε σε διαθεσιμότητα 2500 εκπαιδευτικούς, παραδίδοντας τις ειδικότητες αυτές στα ιδιωτικά συμφέροντα. Ακόμα και σήμερα, 11 χρόνια μετά, αρνείται, ως πρωθυπουργός πλέον, να αποκαταστήσει μισθολογικά και συνταξιοδοτικά τους/τις εκπαιδευτικούς της διαθεσιμότητας.

 

Απαιτούμε

·         Απόσυρση του αντιεπιστημονικού και αντιπαιδαγωγικού νομοσχεδίου.

·         Κατάργηση του ν. 4763/20.

·         Άμεση αποκατάσταση, μισθολογικά και συνταξιοδοτικά, των εκπαιδευτικών της διαθεσιμότητας.

·         Υιοθέτηση των προτάσεων του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών, που είναι βγαλμένες μέσα από την δική τους εμπειρία και τη συλλογική επεξεργασία των συνεδρίων και των γενικών συνελεύσεων του κλάδου, αλλά και την εκτίμηση των αναγκών της νέας γενιάς και γενικότερα της κοινωνίας.

 

 

Η Γραμματεία των ΣΥΝΕΚ